Eski şiirler okurum..eski aşklara yazılmış

Şarkısı olmayan ve öksüz

Dillerden düşmüş ve

paramparça..

Ahh en çok o şiir..

Tenhalarda sevişilmiş bir aşktan ve

Koynunda sabahlanmış bir sevgilinin kaleminden çokça..

Dizelerinde boy veririm

Aşar beni..boğulurum

okudukça..

Nefessiz ve utangaç çarşaflarında eski lekeler..

Tutkulu uykusuzluklarda

Susuz ve aç gecelerini yaşarım..Sarmaşık gövdeleri ter içinde…ve içinde ter tenlerine dokunurum..

Korkusuz karanlıklarında ve

ıslağında birinin

Çalılığında dudağından öperim..

Yürüyüp gider gibi adım adım geriye

Bir(i)birinden dökülemeyen su gibi

Kabında hiç durmamış ve deli..

Eskiye yenik düşmüş zaman gibi

İkiyi bire tamamlayamamış

Kifayetsiz ve mecalsiz

Yazık sevdaya adanmış..

Kendi nefesinde daralmış kısalmış

Ve tüketilmiş izmaritine sığınmış

bir yazık sigara gibi..

Adı konmamış ve yarım

Tutkuyla yazılmış ama sahipsiz

Beni en çok acıtanı

O şiir “İsimsiz”

Demet Demirkaya

1 Yorum. Yeni Yorum

Özlem için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Fill out this field
Fill out this field
Lütfen geçerli bir e-posta adresi girin.
You need to agree with the terms to proceed

Menü