Eski şiirler okurum..eski aşklara yazılmış
Şarkısı olmayan ve öksüz
Dillerden düşmüş ve
paramparça..
Ahh en çok o şiir..
Tenhalarda sevişilmiş bir aşktan ve
Koynunda sabahlanmış bir sevgilinin kaleminden çokça..
Dizelerinde boy veririm
Aşar beni..boğulurum
okudukça..
Nefessiz ve utangaç çarşaflarında eski lekeler..
Tutkulu uykusuzluklarda
Susuz ve aç gecelerini yaşarım..Sarmaşık gövdeleri ter içinde…ve içinde ter tenlerine dokunurum..
Korkusuz karanlıklarında ve
ıslağında birinin
Çalılığında dudağından öperim..
Yürüyüp gider gibi adım adım geriye
Bir(i)birinden dökülemeyen su gibi
Kabında hiç durmamış ve deli..
Eskiye yenik düşmüş zaman gibi
İkiyi bire tamamlayamamış
Kifayetsiz ve mecalsiz
Yazık sevdaya adanmış..
Kendi nefesinde daralmış kısalmış
Ve tüketilmiş izmaritine sığınmış
bir yazık sigara gibi..
Adı konmamış ve yarım
Tutkuyla yazılmış ama sahipsiz
Beni en çok acıtanı
O şiir “İsimsiz”
Demet Demirkaya
1 Yorum. Yeni Yorum
Seni seviyorum