Cemre dūşer..çiy dūşer
Sen dūşersin ömrūme
Yağmurlar gibi
Tane tane kelimelerim..yetmez bildiğim ..
Usul usul girer yūreğime..
Islanan saçların…
ve duymadığın kelimelerim
dūşmez yūreğine..
Ömrūm geçer..ömrūmden sen
Tane tane tūkeniriz..
Eskiyen saçlarım ..eskiten ömrūm yūreğini..
Uğramadığı son liman
Sana yoldaş sana yurttaş..sana İstanbul..
Bugün gittiğimiz bu en son Ekim..
Biçimsiz ömrūme biçimsiz hasatı ömrūnūn..
Bizden biz geçeriz..çokuz..sen ben ve biz ..ūçūmūz
“Ekim”den geçeriz,
“Biçim”siz…
Demet Demirkaya