Uzak ol..yaşanılmış da olma
Uğramamış olsun ömrüm ömrüne
Ağzıma düşmemiş olsun adın
Yalan deriz..hayal deriz..buluruz yolunu
Sen bulamadığın yollara da benzetme bunun ömrünü ama..
Şubat kısaydı yetmedi..oysa Ekimdi
Soluğun değdiğinde soluğuma
Üşüdüğüm mevsim ısıttığın bir sonbahardı…
Unut sen ama..hatırlama sakın
Pişmanlık bir eski şarkı
Pikapta çalan..kıs sesini ve uzan ..
Mavi koltuğunun en tenha yerinde
Sakın anma adımı..
Yasaklı çocukları ruhumun
Kaçıp geliverirse ömür bahçene bir gün
Oksijensiz ve soluk
Umursama
Düştüğü toprağı yeşertmez bir tohum artık bu
Nefsin nefesin ..sakındığın hep benden
Göğsüme saplanmaz artık ayçiçeğin…
Yörüngenden kopup soğumuş bir yıldızım ben
Ve turuncu yine gülüşlerim..
Dönüp baktığın yerde değilim
Ama
Bahçende tozlarıyım o yıldızın
Hoşçakal…..

Demet Demirkaya