Tensel bu..
Urgan gibi bağlılığın
Kaderin…
Saydam bir bulut gibi
Çocukluğun…
Ötesi mavi burası beyaz…sonrası öncesinin aynısı ve aynası
Kokusuz tatsız ve tekrarı yaşanmışlıklarının…
Yağmuru yok…
Berrağı bu…soysuz ve zamansız
bir illet sakin su gibi
Akan o darmadağın gözyaşların…
Oyuncusun…
Şeklinden belli şekillerin
Hepsi çember…çemberinde
ütopik ve sadece “senci” hayallerin…
Tekilsiz ve tekinsiz
Çocuksu ve suçlu
İplik iplik sevişmelerin
Umarsız gösterişlerin
İçi yangın duruşların
Bitmesin konuşan dudakların
Ve o hiç açılmamış paket…yüreğin…
Neden olmaz ki düşüncelerinde
Yalanı doğru kabullenişlerin…
Sadeliğin beyazlığında senin…
Cinsel bu…kendi tenine bağımlılığın…
Vazgeçilmezin…Ortadan ikiye bölünmüş
Çoğala çoğala tüketen ömrün
Neden’…soruşların
Nedensiz’…yaşayışların
Ve senden hep
En uzağa…gidişlerin…
Korkakça bu
En çok kendinden
Kaçışların…korkusuz tatsız ve tekrarı
yaşanmışlıklarının…
Sadeliğin beyazlığında senin…
Demet Demirkaya