Tensel bu..

Urgan gibi bağlılığın

Kaderin…

Saydam bir bulut gibi

Çocukluğun…

Ötesi mavi burası beyaz…sonrası öncesinin aynısı ve aynası

Kokusuz tatsız ve tekrarı yaşanmışlıklarının…

Yağmuru yok…

Berrağı bu…soysuz ve zamansız

bir illet sakin su gibi

Akan o darmadağın gözyaşların…

Oyuncusun…

Şeklinden belli şekillerin

Hepsi çember…çemberinde

ütopik ve sadece “senci” hayallerin…

Tekilsiz ve tekinsiz

Çocuksu ve suçlu

İplik iplik sevişmelerin

Umarsız gösterişlerin

İçi yangın duruşların

Bitmesin konuşan dudakların

Ve o hiç açılmamış paket…yüreğin…

Neden olmaz ki düşüncelerinde

Yalanı doğru kabullenişlerin…

Sadeliğin beyazlığında senin…

Cinsel bu…kendi tenine bağımlılığın…

Vazgeçilmezin…Ortadan ikiye bölünmüş

Çoğala çoğala tüketen ömrün

Neden’…soruşların

Nedensiz’…yaşayışların

Ve senden hep

En uzağa…gidişlerin…

Korkakça bu

En çok kendinden

Kaçışların…korkusuz tatsız ve tekrarı

yaşanmışlıklarının…

Sadeliğin beyazlığında senin…

Demet Demirkaya