Hep başladığım yerde değilim
Bıraktığın yerde hiç… Uğramıyorum bile bana
Olur da adın düşer çukuruma… ve
Boğulur koynunda adım…Balığında denizim…
Taş yollarında sessiz izlerim
Boğaz’ında takılıyım…yutkunamadığın o bir kelime
Köprüyüm hayatla aran(m)ızda
Misinasıyım ömrümün ömründe…
Çektiğimden ağır
Göründüğümden urganım…
Kavuşmasızlığı
düşünemiyorum ama
Anmıyorum…masalını bile…Özledim çok
Demeye korkuyorum hakkım yok diye
Onca suyun ardında
Şımarıklık bu…biliyorum
Ama
Bekle istiyorum…İstanbul…
Demet Demirkaya