Hep başladığım yerde değilim

Bıraktığın yerde hiç… Uğramıyorum bile bana

Olur da adın düşer çukuruma… ve

Boğulur koynunda adım…Balığında denizim…

Taş yollarında sessiz izlerim

Boğaz’ında takılıyım…yutkunamadığın o bir kelime

Köprüyüm hayatla aran(m)ızda

Misinasıyım ömrümün ömründe…

Çektiğimden ağır

Göründüğümden urganım…

Kavuşmasızlığı

düşünemiyorum ama

Anmıyorum…masalını bile…Özledim çok

Demeye korkuyorum hakkım yok diye

Onca suyun ardında

Şımarıklık bu…biliyorum

Ama

Bekle istiyorum…İstanbul…

Demet Demirkaya