Ne çok kişiydim..

Vaatleri vardı yaşamın

Tek geldim sandığım ana rahminden

Boynuma dolandıkça kordon ayrıldım aranızdan

Teker teker..bir ben kaldım

Yaşam devam kaldığı yerden

Ve zamanı kaldığı yerden

Sancısız doğurdum yeniden..

Bitti uyandım sandığım rüyaya

Al yanaklı bir çocuk daldı derinden

Kirpikleri simsiyah..ıslak 

Düşüp düşüp koşmalarından..

Yara bere dizlerine

Ay ışığı sürdüler o rüyalardan..

Uyanınca geçer sandığı yaralardan

Büyüdü çocuk

Büyüdü yeniden..kalabalık sancılardan

Yine doğursun diye ağlattılar

Bir başkasının hayatını..

Demet Demirkaya