Ne çok kişiydim..
Vaatleri vardı yaşamın
Tek geldim sandığım ana rahminden
Boynuma dolandıkça kordon ayrıldım aranızdan
Teker teker..bir ben kaldım
Yaşam devam kaldığı yerden
Ve zamanı kaldığı yerden
Sancısız doğurdum yeniden..
Bitti uyandım sandığım rüyaya
Al yanaklı bir çocuk daldı derinden
Kirpikleri simsiyah..ıslak
Düşüp düşüp koşmalarından..
Yara bere dizlerine
Ay ışığı sürdüler o rüyalardan..
Uyanınca geçer sandığı yaralardan
Büyüdü çocuk
Büyüdü yeniden..kalabalık sancılardan
Yine doğursun diye ağlattılar
Bir başkasının hayatını..
Demet Demirkaya