…O gelirdi..yoksun sanarak o zaman

Çocuğum..

Deli saçması şeyler anlatırdı

Üşürdü..ayaz geceleri seçerdi

Ve yıldızlısını gökyüzünün

Uzun uzuun anlatırdı

İçimi ısıtarak

Oysa o üşürdü hep

Gemileri

Yelkenlileri

Ve denizi..

Deniz yıldızlarını söylerdi..

Koynumda ağlardı

Özlemlerinde uzak diyarların

Hep anlatırdı

Darmaduman ettiğini bilmeden beni

Benden uzak her limanın hayalinde

Tenha sıcakları hayal edişini

Anlamıyorum sanarak

Anlatırdı

Isınırdı içim, sesi değiyor tenime diye

Tenimdeki sesi çarpa çarpa duvarlarıma vururken bile

Dinlerdim

O diye..o artık sanarak

Çocuğum

Yanlışlarımın, yalan aşklarımın ve sanmışlıklarımın aşkları

Parça parça bölünerek

O olsun diye o’dur diye

Susarak ve kinle dinlerdim

Her eskiye lanetle

Her hatırlayışına nefretle

Şiire haksızlık diyerek

Aşka ihanet bile bile

Dinlerdim

Bölüne bölüne küçük parçalara

Benden başka hatırladıklarına

Aşkıma haksızlık diyerek

Ve susarak…

Çocuğum

Sen yoktun o zaman

İçimde büyüdüğünden habersizdi

Doğumunun bir akdeniz şarkısında

Ve hain de bir gecede ateşin harlısında aniden

canhıras koşturmacasından

Bi haber

Adını koyamazdı ki o

Ama ben

Yüreğime dölün düştüğünde

Adını koymusluğumla

Bilirdim

Kızım

Sevdam..

Büyüteceğimden korkarak şimdi seni

Yalnız ve tek

Sahip çıkacağımdan emin

Sadece ve son kez

Çocuğum seni…

 

Demet Demirkaya