…O gelirdi..yoksun sanarak o zaman
Çocuğum..
Deli saçması şeyler anlatırdı
Üşürdü..ayaz geceleri seçerdi
Ve yıldızlısını gökyüzünün
Uzun uzuun anlatırdı
İçimi ısıtarak
Oysa o üşürdü hep
Gemileri
Yelkenlileri
Ve denizi..
Deniz yıldızlarını söylerdi..
Koynumda ağlardı
Özlemlerinde uzak diyarların
Hep anlatırdı
Darmaduman ettiğini bilmeden beni
Benden uzak her limanın hayalinde
Tenha sıcakları hayal edişini
Anlamıyorum sanarak
Anlatırdı
Isınırdı içim, sesi değiyor tenime diye
Tenimdeki sesi çarpa çarpa duvarlarıma vururken bile
Dinlerdim
O diye..o artık sanarak
Çocuğum
Yanlışlarımın, yalan aşklarımın ve sanmışlıklarımın aşkları
Parça parça bölünerek
O olsun diye o’dur diye
Susarak ve kinle dinlerdim
Her eskiye lanetle
Her hatırlayışına nefretle
Şiire haksızlık diyerek
Aşka ihanet bile bile
Dinlerdim
Bölüne bölüne küçük parçalara
Benden başka hatırladıklarına
Aşkıma haksızlık diyerek
Ve susarak…
Çocuğum
Sen yoktun o zaman
İçimde büyüdüğünden habersizdi
Doğumunun bir akdeniz şarkısında
Ve hain de bir gecede ateşin harlısında aniden
canhıras koşturmacasından
Bi haber
Adını koyamazdı ki o
Ama ben
Yüreğime dölün düştüğünde
Adını koymusluğumla
Bilirdim
Kızım
Sevdam..
Büyüteceğimden korkarak şimdi seni
Yalnız ve tek
Sahip çıkacağımdan emin
Sadece ve son kez
Çocuğum seni…
Demet Demirkaya