İstanbul benim olsaydı

Işığı kapatıp çıkardım…

Yoldan geçenler bulmasın diye

Adını değiştirirdim şehrimin…

Ve gecenin ter kokularında

Tütün sarısı elleri arasında memesi

Tarlabaşında o kızı

Sakalı ağarmış ve ihtimalki kıçının ki de

O “insansız adama”

Ve sonra daha kimlere

“Hıyanet” etmezdim…

 

Demet Demirkaya

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Fill out this field
Fill out this field
Lütfen geçerli bir e-posta adresi girin.
You need to agree with the terms to proceed

Menü