Ne zaman seni yazmak istesem
Kalem tuttsaklığına isyan eden bir mahkum gibi
Kayıp gidiyor;
O yer yer paslanmış
Işıksız koyu bir gökyüzüne mahkum
Parmaklıkları misali ellerimden…
Ve ben duygularımı bir an için
Beynimde sevgimle “demetleyip”
Kalemin o densiz özgürlüğüne
Sendeki mısralarımla son veriyorum…

Demet Demirkaya/2010