Minnettarlığı minnet..nankörlüğü gurur sayar olduk biz..aldıkça cimrileştik vermeyi bir tek yükümüzü bindirmek sanar olduk biz..
Alçak gönlü saf,iyi niyetliyi tevekkel belledik biz.
Hem alan, hem de alırken ezileni oynar olduk biz.
Acırsak insanız,acıtırken güçlüyüz diye avunduk biz.
Duaya sığınıp,sevaba güvenip yüreği unutur olduk biz.
Merhabayı selamsız alır, selamı kelamsız vermez olduk biz.
Çiçeğe kokusundan, yemeğe tadından, güne güneşinden şükreder olduk biz..
Sevilmeyi beğenilmek, sevmeyi iki kelimeden ibaret “telefonda” yazar olduk artık biz..

Yağmurlar öksüz,toprak çiçeksiz,çiçekler eksik,dualar yüreksiz,gariplik ayıp,güzellik fiziksel,iyilik takdirlik oldu hep..

ve sevmek ve sevilmek insansız kaldı artık hep..