Sonra..çiçekler soldu
Eski ..kuru..susuz
Yaprağı toprağa vurdu
Kırmızıydı bazen.. kanımdı damlaya damlaya düştü dalından
Giden yine bir başka ömrün
Bir başka mevsimiydi
Tanıdık aşina bir yüzde sesi
Yankılanırdı düşerken
Haykırır gibi sessizce süzülüp yere
Toprağında adımı buldu
Son bahar ..
Kar da yağarsa belki
Örter hüznümü
Üşümesin diye belki
Örter ne varsa kalan
Tanıdık aşina bir yüzde
Benden kalan tüm baharları..

Demet Demirkaya Kasım,2021

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Fill out this field
Fill out this field
Lütfen geçerli bir e-posta adresi girin.
You need to agree with the terms to proceed

Menü