Senden uzağa giden tüm adımlarımı sayıyorum şimdilerde
Akşamı buluyorum bir daha “bulunmayacağım” soğuk donuk sularda..
Ellerim üşüyor parmaklarımsa sımsıcak
Gözlerim yolumu bulmuyor
Harflerim donuyor süzülürken gözlerimden kelimelerim
Avuçlarımda adın birikiyor
Dudaklarımda aşina bir yalan..
Yollar beni bulmuyor
Uzağa da gitse adımlarım
Kime yakınım kimden uzak
Bilmiyorum
Ve bilmiyorum
Yolun sonunda mıyım yoksa
Hiç mi başlamadım..
Adım adım kelimelerime yürüyorum
Sımsıcak
Kime yakınım kimden uzak…
Demet Demirkaya