Kısa merdivenin kavuşturdugu ağır kapının
Sessizce ve özenle kapanmasının,
Yürürken yankılanan adımların
Upuzun koridorun
Aydınlık bir salonun
Küçük ,çaydanlığın buharından bile hemen ısınan mutfağın
O beş kişilik muhabbetin
El yıkamadan oturulmayan bir sofranın
Akşam aynı saatte buluşan rakıyla buzun
Kavunsuz yenmeyen beyaz peynirin
Özenle giyilen röpteşambırın
Ocakta altı sürekli kısılan
Taşmasın umulan bir cezve sütün
Bardakta hazır bekleyen bir kaşık
neskafenin
İçinde 3 şekerin
Sabah
Bir bardak çayla göz atılan gazetenin
Muhakkak çekecekle giyilen ayakkabının
Aynı kapıdan verilen selamın,uğurlanmanın
Ve saat 8′ de yine o aynı kapıda karşılanmanın da
Ve bu döngüyü her gün tekrarlayan bir ömrün
Tekrarı olmayacak bunu biliyorum.
Yolun en güzeli olsun
Yolculuğun da..
Demet Demirkaya