Kendini sevebilmek için tüm yanlışları tüm olumsuzlukları karşı tarafa bağlayan ve bu şekilde de ilüzyonik bir kendini tanıma yolculuğu yapıyorum sananlar da çoğaldı aramızda.
Hep başkalarının demirini tavında dövenler! Onlarınki hep eriyik kalanlar. !

Farkında olmadan mağdur edebiyatının Shakespear’ i oluverirler..!
Öyle inanmışlardır ki hep karşılarına çıkanların hatalı ve haksız olduğuna bir zavallılık hissi geliştirirler içlerinde.Herkes yanlıştır ve yanlış yapmıştır onlara.
En çok onlar acır onlara !

Acıdıkları bu kişiyi-kendilerini-sürekli savunmadadırlar.Sürekli karşı tarafın onları mağdur ettiğine inanır bu yüzden de batırmadıkları çuvaldızın iyileştiren gücünü göremeden; iğnenin yaralarını ince ince biriktirip çoğaltarak ömürlerinde kocaman yaralar açar sürekli o yaralardan da kanarlar.

Kısa ,yüzeyde ve derinliksiz ilişkilerin tampon tedavisini uygularlar hiç bir zaman kapanmayacak yaralarına.
Acıyı alan merhemler sürerek uyuşturup acıyı dondurarak sanki o yaralar yokmuş gibi yaşarlar.Acıdaş da ararlar .

Böyle de çok insan girdi hayatıma.Arkadaşlıklarımızda öne çektikleri kendi azlık ve acizlik şeffaf duvarını hiç bir zaman aşamadıklarım .Kısa süreli oldu arkadaşlıklarımız.Köklenmedi büyümedi.
Savaşır gibiydik sanki hep her biriyle.

Kızgın öfkeliydiler hoşnutluğuma hayattan.Öyle ya hayat bana güzeldi!
Görmeye bakmadan baktığını görmeden ezberine aldığı mağdur edebiyatıyla bendekine haset büyütenler hiç bir zaman sevgi büyütemediler bana da.İhtimalen hiç kimseye de.

Kendimle başbaşayım diyene sormak lazım belki de..Memnun musun bu başbaşalıktan?

Kendime yolculuk yapıyorum diyene  Yolun doğru mu adres sordun mu?

Kendimi daha çok sevdim diyene de sormak lazım belki de

Vardın mı ? …

Şu ömürlük küslüklerimiz yok mu..en çok kendimizle..! Eli çember yapıp uzatamayacak kadar ,barış çubuğundan iki nefes beraber çekemeyecek kadar hırs ve gurur yaptığımız kendimiz .

Şeffaf duvarı çektiğimiz benliğimiz..

Savaşma seviş benle diyor oysa
Yollarda değil beni içinde ara diyor.Ama illa ara.

Ara ki bulasın.Memnun olasın.

Önce seni sonra beni sevesin..

Demet Demirkaya