İçimde içinde senin olmadığın bir aşkı
Büyüttüm ben
Yollarca.Yıllarca.Ömrünce
Bendeki seni
Büyütüp durdum içimde
Sen bile sana yabancı kaldın
Öylesine muhteşemdin ki
Sen bile tanıyamadan
Geçtin gittin yanından
İçinde kendine yer bulamadığın
Seninle kaplı bir kocaman kıtaydı
Şaştın kaldın
Yol haritası aradın
Pusulan kalbin olmayınca
Varlığın
Kalbimde bir iğne başı kadar
Sandın ..
Aramadığın için bendeki seni
Sandığın seni
Hiç bulamadın
Varım sandığın kalplerde yitmiştin oysa
Suyla yıkanan bir kir gibi
Tenden ter gibi
Aktın gittin hep
Senden öteye öteye
Senden tükene tükene
Seni kaybettiğin
Hiç olamadığın kalplerde
Sana uzak ve sana en yabancı
Senden bihaber
Bir sen yoktu aradığın bende
Bir tek sen yoktun
Seninle kaplı bu yerde
İnsanın en zor bulduğudur kendi
Aramadan sormadan
İzini sürmeden
Karşılaştığında da
Tanıyamadan
Senden uzak ve senden çok başka
Seni bulmadan
Yitip gittin
Doğmaya yine bir başka ömre
Yeniden başlamaya
Yenilenmeden
Aynı sana başlamaya
İçimde içinde senin olmadığın bir seni
Büyütüyorum yine bu yeni ömrünce
Tanırsın belki bir gün diye
Arkansıra bıraktığın kırıntılardan
Yeniden bir sen yaratırsın belki diye
Aynı yollardan yürüyorum
Pusulamı bıraktım izlerine
Yürürsen sen de belki diye
Bu kocaman bu seninle kaplı
Kalbi yol yaptım izlerine
Tanıdık gelsin diye
Sesimi bırakıyorum dizelerime
Bana giden yolun
Senden geçtiğini bil diye
Bendeki seni tanı diye
Bu sefer
Bendeki seni bul diye
İçimde içinde senin olduğun bu aşkı bul diye..
Demet Demirkaya