İçimde içinde senin olmadığın bir aşkı

Büyüttüm ben

Yollarca.Yıllarca.Ömrünce 

 

Bendeki seni

Büyütüp durdum içimde

Sen bile sana yabancı kaldın

Öylesine muhteşemdin ki

Sen bile tanıyamadan

Geçtin gittin yanından 

 

 

İçinde kendine yer bulamadığın

Seninle kaplı bir kocaman kıtaydı

Şaştın kaldın

Yol haritası aradın

Pusulan kalbin olmayınca

Varlığın

Kalbimde bir iğne başı kadar

Sandın ..

Aramadığın için bendeki seni

Sandığın seni

Hiç bulamadın 

 

 

Varım sandığın kalplerde yitmiştin oysa

Suyla yıkanan bir kir gibi

Tenden ter gibi

Aktın gittin hep

Senden öteye öteye

Senden tükene tükene

Seni kaybettiğin

Hiç olamadığın kalplerde 

 

 

Sana uzak ve sana en yabancı

Senden bihaber

Bir sen yoktu aradığın bende

Bir tek sen yoktun

Seninle kaplı bu yerde 

 

 

İnsanın en zor bulduğudur kendi

Aramadan sormadan

İzini sürmeden

Karşılaştığında da

Tanıyamadan 

 

 

Senden uzak ve senden çok başka

Seni bulmadan

Yitip gittin

Doğmaya yine bir başka ömre

Yeniden başlamaya

Yenilenmeden

Aynı sana başlamaya

 

 

İçimde içinde senin olmadığın bir seni

Büyütüyorum yine bu yeni ömrünce

Tanırsın belki bir gün diye

Arkansıra bıraktığın kırıntılardan

Yeniden bir sen yaratırsın belki diye

Aynı yollardan yürüyorum

Pusulamı bıraktım izlerine

Yürürsen sen de belki diye

Bu kocaman bu seninle kaplı

Kalbi yol yaptım izlerine

Tanıdık gelsin diye

Sesimi bırakıyorum dizelerime 

 

 

Bana giden yolun

Senden geçtiğini bil diye

Bendeki seni tanı diye

Bu sefer

Bendeki seni bul diye 

 

 

İçimde içinde senin olduğun bu aşkı bul diye..

 

 

Demet Demirkaya