Üzülmeyi seviyoruz biz

Öyle apaçık ortada değil

Gizliden gizliye

Mutlu olmanın tarifi bizde yoksunluk

Üzülerek mutlu olan insanlarız çünkü

Eksikler,yokluklar,yanlışlar..parke taşları gibi dizili beynimizin kıvrımlarında.Ezberimizde.

Var olana güvensizliğimiz yok olana umudumuzdan büyük

Kaybetme korkusu elimizdekinin tadını çıkarmamıza engel

Endişe sisinde elimizdekini flu görüyoruz

Ama yitirmeye de o kadar alışığız ki kalana da şüpheyle bakıyoruz.

Alıştığımız bir rahatlık yoksunluk

En çok o yoksunluğu kaybetmekten korkuyoruz.

O korkuyu da hiddetle sarmalıyor en çok ona sahip çıkıyoruz.

Yokken ki hasreti yokken ki hırsı seviyoruz

Olmazlığına sevdalıyız

Yaramız iyi olsun istemiyoruz kanadıkça varlığımızı hissediyoruz

Besleniyor içimizdeki hüzün

Yoksunluğumuzla yoldaş

Hiddetimizle şefkatli

Hüznümüzle de sevgiliyiz biz

Farklısını istemiyoruz

Mutluluğu böyle biliyoruz biz

Demet Demirkaya