Sürekli depremler yaşarız içimizde.
Sürekliliğinde bu sarsıntıların içimizdeki en sağlam kişilik binaları ayakta kalır.Yıkılanları ise yeniden inşa ederiz .Durmadan.Öğreniriz daha sağlamını yapmayı.
Kayıplarımız yitip giden kusurlarımızdır.Bozuğu çürüğü gösterir her bir sarsıntı içimizdeki.
Aynı çürük binayı yaparsak yeniden aynı enkazlarda kalırız debeleniriz yanlışlarımız içinde.Taşan hatalar sularında nefessiz boğulur içimiz.
Hayattaki herşey bizlerin yansımasıdır.
Bir evizdir kimimiz
Taş taş üstünde..
Ağaç bazıları
Bazen kuş.. bazısı bir masadır dört elle tutunur yere.
Bir çocuğun tutturduğu şekerizdir.Eririz sıcağında bir nefesin.
Vurulan bir top oradan oraya
Düşen bir yaprak …savruluruz kimimiz.
Buharı üstünde tutarsan yakan ama bardağa dökülünce keyif veren çayızdır kimimiz.
Dikenine rağmen kokusuyla baş döndüren bir gülüzdür diğerimiz
Ilık esen rüzgarızdır birinin saçında
Köpüren azgın bir dalga çarparız o kıyıdan bu kıyıya
Herşey biziz ve herşeydeyiz
Depremler olur içimizde
Yeniden inşa ederiz yılmadan bizi
İnsanoğlu toprağın suyun,yıldızın ayın,yerin göğün kendisidir.Büyür ..ölmez
Yaşamaya yaşamalı o zaman.Ölene dek değil.
Demet Demirkaya