Sürekli depremler yaşarız içimizde.

Sürekliliğinde bu sarsıntıların içimizdeki en sağlam kişilik binaları ayakta kalır.Yıkılanları ise yeniden inşa ederiz .Durmadan.Öğreniriz daha sağlamını yapmayı.

Kayıplarımız yitip giden kusurlarımızdır.Bozuğu çürüğü gösterir her bir sarsıntı içimizdeki.

Aynı çürük binayı yaparsak yeniden aynı enkazlarda kalırız debeleniriz yanlışlarımız içinde.Taşan hatalar sularında nefessiz boğulur içimiz.

Hayattaki herşey bizlerin yansımasıdır.

Bir evizdir kimimiz

Taş taş üstünde..

Ağaç bazıları

Bazen kuş.. bazısı bir masadır dört elle tutunur yere.

Bir çocuğun tutturduğu şekerizdir.Eririz sıcağında bir nefesin.

Vurulan bir top oradan oraya

Düşen bir yaprak …savruluruz kimimiz.

Buharı üstünde tutarsan yakan ama bardağa dökülünce keyif veren çayızdır kimimiz.

Dikenine rağmen kokusuyla baş döndüren bir gülüzdür diğerimiz

Ilık esen rüzgarızdır birinin saçında

Köpüren azgın bir dalga çarparız o kıyıdan bu kıyıya

Herşey biziz ve herşeydeyiz

Depremler olur içimizde

Yeniden inşa ederiz yılmadan bizi

İnsanoğlu toprağın suyun,yıldızın ayın,yerin göğün kendisidir.Büyür ..ölmez

Yaşamaya yaşamalı o zaman.Ölene dek değil.

Demet Demirkaya